An hour at bus station marathi essay: बस स्थानक, हे एक असं ठिकाण आहे जिथे दररोज शेकडो लोक ये-जा करतात. प्रत्येक जण आपापल्या कामासाठी प्रवास करत असतो. मला नुकताच तिथे एक तास घालवण्याचा अनुभव आला आणि त्या एका तासात मी खूप काही शिकून आलो.
त्या दिवशी मी शाळेतून लवकर निघालो होतो. घराकडे जाण्यासाठी बस पकडायची होती, त्यामुळे मी जवळच्याच बस स्थानकावर गेलो. तिथं पोहोचल्यावर बस येण्यासाठी थोडा वेळ होता. बस स्थानकावर खूप गर्दी होती. वेगवेगळ्या लोकांची गडबड होती, काही हसणारे, काही चिंताग्रस्त, काही शांत. मी बाजूच्या एका बाकावर जाऊन बसलो आणि तिथं घडणाऱ्या प्रत्येक गोष्टीचं निरीक्षण करू लागलो.
प्रत्येक प्रवाशाचं आपलं एक वेगळं जग | An hour at bus station marathi essay
बस स्थानकावर मी पाहिलं की, प्रत्येक प्रवासी आपल्याच धुंदीत होता. कोणाला उशीर होतोय, कोणाला लवकर पोहोचायचं आहे, तर कोण फक्त थांबलेलं होतं. एका कोपऱ्यात एक म्हातारी बाई शांतपणे आपल्या पिशवीत काहीतरी शोधत होती, कदाचित ती तिच तिकिट शोधत असावी. तिथं एक चिमुकली मुलगी आपल्या आईच्या हाताला धरून बस येण्याची वाट पाहत होती. तिच्या डोळ्यांमध्ये निरागसता आणि उत्सुकता दिसत होती. ते पाहून माझ्या लहानपणीच्या आठवणी जाग्या झाल्या, जेव्हा मीही आईसोबत प्रवासासाठी बसची वाट बघायचो.
प्रवाशांची घाईगडबड | An hour at bus station marathi essay
स्थानकावर एक विचित्र गडबड सुरू होती. काही लोक मोबाईलवर बोलण्यात व्यस्त होते, तर काही जण बसचं तिकिट घेण्यासाठी धावपळ करत होते. काही जण बस आल्यानंतर चढण्यासाठी धाव घेत होते. बसचं दार उघडलं की सगळेजण आत जाण्याची घाई करत होते. या गडबडीत एक व्यक्ती बसमधे जागा मिळाल्यामुळे आनंदी होता, तर दुसऱ्याला उभं राहावं लागल्यामुळे त्रास होत होता. अशा गर्दीत मीही त्या धावपळीचा एक हिस्सा बनलो होतो, पण माझं लक्ष अजूनही इतर गोष्टींवर होतं.
जुनं बस स्थानक | An hour at bus station marathi essay
या सगळ्यांच्या मधे, त्या बस स्थानकाचं जुनं रूप माझ्या लक्षात आलं. तिथले जुने बाक, एका कोपऱ्यात असलेली चहा-नाश्त्याची गाडी, भिंतीवर असलेली जुन्या जाहिरातींची चित्रं, सगळं काही एका काळाची आठवण करून देत होतं. त्या बस स्थानकाच्या गाभ्यात एक वेगळा प्रकारचा इतिहास जाणवत होता. तिथल्या प्रत्येक कोपऱ्यात कधीकाळी घडलेल्या लाखो घटनांचा साक्षात्कार होत होता.
माझा आवडता पक्षी पोपट मराठी निबंध | My favorite bird Parrot Marathi essay
बस स्थानकावरचे विविध अनुभव | An hour at bus station marathi essay
स्थानकावर मला अजून एक गोष्ट जाणवली ती म्हणजे प्रवाशांच्या चेहऱ्यावरची वेगवेगळी भावना. कोणाचे चेहेरे आनंदी होते, तर कोणाच्या चेहऱ्यावर चिंता होती. काही लोक आपसात बोलत होते, काही जण नुसतेच शांत बसले होते. अचानक एका कोपऱ्यात एक माणूस जोरात हसला आणि आजूबाजूचे लोकही त्याच्यासोबत हसू लागले. त्या हसण्यातून काही वेळासाठी सगळ्यांची चिंता दूर झाली होती.
एका लहान मुलाची निरागसता | An hour at bus station marathi essay
स्थानकावर एक लहान मुलगा आपल्या आईसोबत बसची वाट बघत होता. तो खेळण्यात मग्न होता. त्याच्या हातात एक छोटं खेळणं होतं आणि तो ते फिरवत फिरवत आनंदाने उड्या मारत होता. त्याच्या आईने त्याला शांत बसवण्याचा प्रयत्न केला, पण त्याची निरागसता आणि खेळकर स्वभाव थांबत नव्हता. त्याला बघून मला माझं लहानपण आठवलं, जेव्हा मीही असाच खेळत खेळत बसची वाट बघायचो.
तो एक तास माझ्यासाठी खूप शिकवणारा होता. प्रत्येकजण आपल्या प्रवासासाठी बसची वाट पाहत होता. काहींना प्रवासाचा आनंद मिळणार होता, तर काहींना चिंता होती की ते वेळेवर पोहोचणार नाहीत. प्रवासाची ही वाट पाहणं म्हणजेच आयुष्याचं एक प्रतीक आहे, असं मला वाटलं. आपण सगळेच काही ना काही प्रवासासाठी थांबतो, काही गोष्टींची वाट पाहतो, काही वेळा खूप उत्साही असतो, तर काही वेळा चिंताग्रस्त.
बस आल्यानंतरचा आनंद | An hour at bus station marathi essay
अखेर बस आली आणि स्थानकावर एक उत्साही वातावरण निर्माण झालं. प्रत्येकजण तयार झाला, काहींनी आपापली बॅग उचलली, काहींनी तिकीट काढायला सुरुवात केली. बसमध्ये चढल्यावर प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर समाधान आणि थोडासा आराम दिसला. त्या एका तासात मी खूप काही अनुभव घेतलं होतं. बस स्थानकावरचा तो अनुभव मला कायम लक्षात राहील.
बस स्थानकावर घालवलेला तो एक तास माझ्या आयुष्यातील एक वेगळा अनुभव होता.
1 thought on “बस स्थानकावरील एक तास मराठी निबंध | An hour at bus station marathi essay”