शहरातून गावी जाण्याचा अनुभव निबंध: Shahratun Gavi Janyacha Anubhav Nibandh

Shahratun Gavi Janyacha Anubhav Nibandh: शहरात जन्मलेले आणि वाढलेले असलो तरी, गावी जाण्याचा अनुभव दरवेळेस एक नवाच आनंद देतो. शहरात जरी सर्व सुख-सुविधा मिळत असल्या तरी गावाचं वेगळेपण काही आणि आहे. तिथल्या मातीचा सुगंध, हिरवळलेले रान, शुद्ध हवा आणि साधे-सुधे जीवन यांची तुलना कोणत्याही शहरी गोष्टींशी होऊच शकत नाही.

शहरातून गावी जाण्याचा अनुभव निबंध: Shahratun Gavi Janyacha Anubhav Nibandh

माझ्या लहानपणी, मी आई-वडिलांसोबत अनेक वेळा गावी गेलेलो आहे. पण तेव्हा त्या ठिकाणाचे महत्व कधी कळले नव्हते. शाळेच्या सुट्ट्यांमध्येच आम्ही गावी जात असू. शहरातील रहदारी, गोंगाट, गर्दी हे सर्व मागे सोडून, गावाच्या शांत, प्रदूषणमुक्त वातावरणात श्वास घेणं हे खरंच एक वेगळंच समाधान देतं.

गावाकडे जाताना रेल्वे प्रवासामध्ये लोकलच्या गर्दीतून कधी बाहेर पडलो आणि निसर्गाच्या कुशीत पोचलो हे कळतंच नाही. प्रत्येक स्टेशनवरून बदलणारे निसर्गाचे रंग, झाडांनी भरलेली शेतं, पाणथळ जमिनीत पाण्याचे तळे पाहताना एक वेगळाच आनंद मिळतो. कधी-कधी गाडी थांबली की गावातील माणसं फळं, ताज्या भाज्या विकायला येतात. त्यांच्याशी बोलताना त्यांच्या साधेपणातला आनंद दिसतो.

स्वामी विवेकानंद जयंती भाषण मराठी: Swami Vivekananda Bhashan Marathi

गावात पोचल्यावर घरच्यांनी मोठ्या प्रेमाने स्वागत केलं, त्यावेळी माझ्या ह्रदयात एक वेगळीच भावना उमटली. शहरात घराच्या चार भिंतींच्या आत लहान कुटुंबात राहणं आणि इथे सगळ्या नातेवाईकांसह राहणं यात मोठा फरक आहे. एकत्र जेवणं, बोलणं, हसणं, गप्पा मारणं याच्यात जो आनंद आहे तो शब्दांत मांडणं खरंच कठीण आहे.

गावाकडे सर्वच गोष्टींना एक मोकळा, मुक्त स्पर्श असतो. शहरात बंदिस्त असलेल्या घराच्या तुलनेत गावातील मोकळं आंगण, झाडांनी भरलेली बाग, आणि शेताचं विशाल दृश्य हे मनाला एक वेगळं समाधान देतं. सकाळी उठून मोकळ्या अंगणात फिरणं, तिथल्या गायी-म्हशींच्या जवळ जाणं, शेतात काम करणारं लोकं बघणं ह्या गोष्टी खूप शांतता देतात.

संध्याकाळी सूर्य मावळत असताना गावातील रस्त्यांवर फिरायला जाणं म्हणजे एक वेगळीच अनुभूती. शहरात कधीच न दिसणारी निसर्गाची विविधता गावात पाहायला मिळते. कुठे पिवळी फुलं फुललेली असतात, कुठे पक्ष्यांची किलबिल सुरू असते. प्रत्येक गोष्ट शांतपणे बघत बसायला खूपच छान वाटतं.

आपले राष्ट्रीय सण मराठी निबंध | Our National Festival’s Marathi Essay

मी लेखक झालो असतो तर मराठी निबंध: Mi Lekhak Asto Tar Nibandh in Marathi

गावाकडे राहून एक गोष्ट लक्षात आली, की साध्या जीवनात खूप मोठा आनंद लपलेला असतो. आपल्या नात्यांना, माणसांना वेळ देणं, त्यांचं आपुलकीने बोलणं, या गोष्टीत जो समाधान असतं तो शहरात नाही. खरं म्हणजे, गावाकडे जाऊन माणूस आपला हरवलेला ‘स्व’ पुन्हा शोधू शकतो. तिथे फक्त आपली अस्सल ओळख असते, कोणतीही आडनावं, पदं नसतात.

शेवटी गावी येऊन शहरात परत जाणं हे नेहमीच जड जातं. प्रत्येक वेळेस गावी आल्यानंतर परतण्याची वेळ आली की मनात एक विषण्णता येते. जरी शहरात परतल्यावर पुन्हा त्या धकाधकीच्या जीवनात गुंतायचं असलं तरी गावाचं साधेपण, त्यांचं प्रेम आणि माणुसकी ह्या गोष्टी नेहमीच आठवणीत राहतात.

शहरात राहून आपण ज्या सुखसोयींचा आनंद घेतो त्या सुखांच्या तुलनेत गावाचं साधं पण खूप मौल्यवान वाटतं. असं वाटतं, की वारंवार गावी जावं, त्या निसर्गाच्या कुशीत रमावं आणि आयुष्याचा खराखुरा आनंद लुटावा.

परदेश दौऱ्याचा अनुभव निबंध: Pardesh Douryacha Anubhav Nibandh